Ալ. Սպենդիարյան

1925թ. Սպենդիարյանը գրում է իր վերջին ստեղծագործությունը՝ «Էրիվանյան էտյուդներ» սիմֆոնիկ երկը՝ նվիրելով կոնսերվատորիայի սիմֆոնիկ նվագախմբին:
Այս տարիներին կոմպոզիտորը դեռ աշխատում էր իր մեծակտավ ստեղծագործության՝ «Ալմաստ» օպերայի ստեղծման վրա, որի վերջին գործողության գործիքավորումն այդպես էլ չի հասցնում ավարտել: Այն ավարտին է հասցնում Մաքսիմիլիան Շտեյնբերգը՝ ով ևս աշակերտել էր Նիկոլայ Ռիմսկի-Կորսակովին:
1926 թ. ինչպես Հայաստանում, այնպես էլ Խորհրդային Միության ողջ տարածքում մեծ շուքով նշվում է Ալ. Սպենդիարյանի ստեղծագործական գործունեության 25-ամյակը: Կոմպոզիտորին առաջինը Հայաստանում շնորհվում է ժողովրդական արտիստի և Երևանի պետկոնսերվատորիայի պրոֆեսորի կոչում: